Samenwerken impliceert het bij elkaar brengen van mensen. Dat doen we dagelijks, met elkaar, op de werkvloer, van dokterspost, tot kerncentrale, tot boerderij. En we zoeken die samenwerking door een eenvoudig belletje, of een mailtje, of een formele brief. Dat werkt prima. Dat hebben we al geleerd vroeger op school.
Als samenwerken niet alleen om individuele mensen gaat, maar ook om organisaties, dan beginnen de contacten vaak op een andere schoorvoetende wijze. We zien elkaar op een evenement, bij een ronde tafel, we doen mee aan een netwerkclubje. En dat werkt ook prima. Nou ja….. eigenlijk vaak ook niet. En daar gaat dit blog over.
Zo’n ronde tafel of een netwerkmeeting, herbergt een gezonde professionele nieuwsgierigheid naar elkaar. En helaas vaak ook wel de behoefte om jezelf of je organisatie te etaleren, goed neer te zetten, misschien een beetje te pronken en te koketteren? En dat heeft zeker zijn functie. En het leidt vast tot een prima sessie. Maar niet noodzakelijkerwijs tot een gezonde, duurzame, succesvolle toekomstige samenwerking.
Nou en, kunt u zich afvragen? Nou, onze prachtige 21-ste eeuw biedt vele mogelijkheden en kansen, maar ook complexe uitdagingen. Zodanig complexe uitdagingen dat een organisatie ze niet meer in z’n eentje op kan lossen. Ook niet als je jezelf de grootste organisatie maakt, of de beste, of de meest invloedrijke. Je kan niet in je eentje het bouwstoffenprobleem in Nederland oplossen. Of structuur geven aan een succesvolle API samenwerking, of deur-tot-deur openbaar vervoer optimaliseren, of de toekomstige Nederlandse telecominfrastructuur vorm geven. Dat lukt alleen maar met elkaar.
Veel netwerk- en ronde tafel bureaus zullen het mij niet in dank afnemen als ik stel dat het samenbrengen van organisaties niet voldoende is. Na samenbrengen komt bij elkaar houden. En dat lukt alleen maar vanuit een besef dat je met elkaar een ecosysteem vormt dat zichzelf in stand houdt en alleen maar kan groeien als iedereen, en daarmee wij samen, groeien. Dus ik bedoel een gezamenlijk doel? Ja, ook. Maar niet alleen. Naast een gezamenlijk doel, zijn principes belangrijk als wederkerigheid, transparantie, zelforganisatie, interoperabiliteit en elasticiteit. En dat krijg je niet met een congres of een ronde tafel. Dat krijg je alleen als je met elkaar door een ideation proces gaat, waarna je bij elkaar blijft om concrete deliverables te maken, vanuit de principes die ik hiervoor opsomde.
Hoe je dat dan doet, dat bij elkaar brengen en houden, is een kunst en een kunde. Dat gaat verder dan alleen maar “een afspraak” maken. Sinds het begin van de digitale revolutie is het besef van het belang van samenwerken alleen maar gegroeid. Maar dat wil niet zeggen dat we met elkaar ook begrepen hoe je dat over organisaties heen voor elkaar krijgt. In de afgelopen decennia is onderzoek gedaan naar dat “hoe” van samenwerken (o.a. door Nyenrode Business University). Het goede nieuws is, dat dit soort onderzoek voldoende handvatten heeft geleverd die we nu praktisch in kunnen zetten. Oftewel: samenwerken moet je leren, en kán je ook leren.
Daarom levert DEI niet alleen maar events en ronde tafels, maar besteden we in al onze activiteiten aandacht aan educatie op basis van uitgevoerd onderzoek. Dat is het geheim van succesvolle samenwerking in een ecosysteem.